Dag 24: van Vierlingsbeek naar Meerlo

Hallo allemaal!

We werden deze ochtend niet wakker van de hondjes maar de wekker! Ze hadden natuurlijk lekker geslapen op hun kussens en we kregen ook lekkere snackjes mee voor de hondjes. Na het ontbijt werden we weer afgezet in Vierlingsbeek waar we nog snel even wat extra hapjes haalde voor de hondjes. Ze verbruiken toch nog iets meer energie dan we van te voren hadden verwacht dus met name Blue is wat afgevallen. Echt heel vervelend dat extra eten ;)

We ontmoette Toon en Gerdy in Vierlingsbeek en liepen vrij snel het dorp uit. Het was nog behoorlijk mistig en de zon heeft tot 1 uur niet geschenen, maar dat vonden wij niet erg.Het eerste gedeelte van de wandeling was niet echt spetterend. Door de bebouwde kom, langs de weg en later een graspad naast het spoor. Maar toen we eenmaal in de bossen waren werden we getrakteerd op echt mooie stukken heide en zandvlakten afgewisseld met bos. Als een echte moeder had Gerdy snackjes meegenomen voor onderweg. Toon droeg als echte gentleman ook nog eens een deel van de route mijn tas. Gelukkig voor hem zaten er geen brokken meer in.

Daarna lieten we de heide achter ons en liepen we door de bossen, afgewisseld met leuke beekjes en stroompjes. Een leuke afwisseling na 3 weken door het gortdroge landschap lopen. De bossen waren mooi groen en door alle watertjes en bruggetjes had het wel iets weg van een sprookjesbos.

Daarna liepen we richting Wansum om daar te pauzeren. Er kwam een grote groep binnen voor een BBQ en Blue vind het allemaal maar spannend dus die ging veilig tussen Gerdy en Toon in liggen. Na het uitwisselen van wat spullen en nieuwe brokken namen we afscheid van Gerdy en Toon en liepen we het laatste stuk richting Meerlo. Een leuk stuk groen langs het water, waar de nazomer goed zichtbaar was. Er was nog volop groen maar ook het bruin van de uitgebloeide planten: de eerste tekenen van de herfst.

We namen de bus naar het gastadres waar we weer helemaal in de watten werden gelegd. Ook hier is een heel leuk hondje maar Twix en Blue waren te moe om te spelen.

Morgen lopen we verder in het Limburgse land richting Grubbenvorst.

Dag 23: van Gennep naar Vierlingsbeek

Hallo allemaal!

Na weer een heerlijk nachtje slapen werden we pas om 07:45 wakker! Uitslapen in het weekend. De kerktoren staat naast de woning maar we hebben er weinig van gemerkt. Na een lekker ontbijtje werden we weer afgezet in Gennep. Wat is er weer goed voor ons gezorgd!

In Gennep liepen we vrijwel meteen de bossen in en ging het zelfs nog een beetje omhoog en omlaag! We kregen al echt een beetje herfst sferen te zien, gele blaadjes op de grond en het was behoorlijk nat en grijs. De heide stond hier, in tegenstelling tot andere plekken die we hebben gezien, nog wél half in bloei. Het regende en het was grijs en toch ook wat fris maar als je doorloopt dan blijf je lekker warm. We kwamen uiteindelijk op een prachtig stuk heide, met heuvels en watertjes. Bovenop had je een prachtig uitzicht over het gebied. Het was ook net even droog dus dat was genieten.

Daarna liepen we de bossen uit, Afferden in. Hier gingen we even zitten bij Theetuin de Appelgaard. Echt heel leuk en super leuke en knusse sfeer. We kletsten met de eigenaresse die nog 2 jaar doorgaat, dus als je er ook heen wilt zul je snel moeten zijn. De ergste buien waren inmiddels gelukkig overgewaaid.

We liepen Afferden door richting de pont, waar we ditmaal gelukkig geen 55 minuten hoefde te wachten. Daarna waren we op eens weer in Brabant, dat voelt toch wel goed. Langs de prachtige (en ietswat modderige) Maasheggen waar de natuur ook echt prachtig is. Daar liepen we ook het bos weer in en daarna over een landweg naar Vierlingsbeek. Daar werden we opgehaald en ook hier is weer super voor ons gezorgd! De kussens en eetbakjes voor de honden stonden al klaar en we konden weer heerlijk mee eten. Moe, schoon en met het buikje vol kunnen we zo lekker gaan slapen. Morgen lopen Toon en Gerdy een stuk met ons mee. Als het goed is brengen ze ook wat goed weer mee dus dat komt helemaal goed dan.

Dag 22: van Groesbeek naar Gennep

Hallo allemaal!

We moesten vroeg opstaan voor de Toon express maar wat hebben we heerlijk geslapen! Het was er stil en donker en met de elektrische vliegenmepper hadden we snel de paar muggen die er waren te pakken. Na ons ontbijtje werden we weer afgezet in Groesbeek.

Dit stuk van de etappe hebben Cas en ik al eens gelopen tijdens onze 6e??? date. Ik had destijds erg last van hielspoor en de wandeling was destijds geen succes. Vandaag kon ik mijn revanche halen! Geen pijntjes, de klimmen die er waren, waren goed te doen, ook dankzij de regen. Ook ditmaal weer prachtige vergezichten en de bossen met watertjes die zo karakteristiek zijn voor deze regio.

We verlieten dan uiteindelijk de heuvels en liepen richting Milsbeek. Ook hier hebben Cas en ik al eens gewandeld met wandelveteraan Ozzy (de jack russell van Toon en Gerdy.) Langs de koeien en het water slingerde we zo richting Gennep. En tja 'be careful what you wish for' het begon te regenen! Eerst zachtjes maar later toch behoorlijk hard. Als 4 verzopen katjes liepen we door Gennep, waar we verschillende reacties op dit schouwspel konden waarnemen. Van geschokte oudere dame tot gniffelende man. Gelukkig werden we opgehaald en was het toen natuurlijk droog. Daar konden we fijn douchen en onze kleertjes wassen en voor de honden lagen de handdoeken en dekentjes al klaar.

Onderweg was er weer veel te zien. Van en vrouw die haar pup onder geen beding wilde laten socialiseren (want ze had haast) maar zelf wel met iemand op straat ging kletsen. Maar ook een hoop super goede herderbaasjes die precies de hond bij zich hielden zoals herders dat nodig hebben. Zelf heb ik recentelijk mogen zien hoe dat moet toen we voor een hond gingen kijken en dan is het ook mooi om dat in de praktijk te zien.

Ook heeft Cas zijn vaderlijke talenten nog in kunnen zetten toen we onderweg twee jongens hielpen. Een stukje flap van de schouderband was tussen het wiel gekomen door de wind en om de as gedraaid. De flap was niet meer te redden maar met wat hulp konden ze weer verder.

Morgen lopen we, hopelijk tussen de buien door, richting Vierlingsbeek. De heuvels zeggen we voor heel even vaarwel.

Dag 21: van Leuth naar Groesbeek

Hallo allemaal!

Na echt een fantastische nacht slapen werden we uitgerust wakker in de caravan. De regen zorgde voor een knusse sfeer en het liefst waren we de hele dag in bed gebleven. Na een heerlijk ontbijt moest natuurlijk de afwas gedaan worden voor het complete camping gevoel. Daarna gingen we op pad.

Het was inmiddels weer droog en we liepen Leuth door richting de heuvels. Langs de weg en de dijk met uitzicht op wat komen ging. Het landschap vandaag voelde echt buitenlandse, wat deels klopt: we liepen namelijk voor de 2e keer even in Duitsland. Door een leuk dorpje richting een meer en daarna dan echt omhoog.

De eerste klim was al meteen de pittigste, behoorlijk steil met een soort trappen alleen dan vervelender en veel hoger. Steffi kreeg behoorlijk last van haar heupen (eerdere blessure.) Gelukkig waren de rest van de klims gewoon omhoog lopen zonder trappen. Cas had minder moeite gelukkig, hij trotseert elke etappe als een ware held en natuurlijk als steun en toeverlaat voor Steffi. Hij is de echte topper!

De heuvels waren prachtig met mooie vergezichten over bossen en glooiende velden. Op de laatste heuvel heb je vrij zicht over de omgeving en een deel van Groesbeek. Daarna liepen we over leuke smalle paadjes door de velden. De route loopt daarna Groesbeek in en door het dorp waar verrassend veel kledingzaken zaten. Net buiten Groesbeek werden we opgepikt om in een heel schattig huisje te overnachten. De hondjes kunnen hier lekker slapen en kregen even wat extra knuffeltijd vandaag. Morgen lopen we dankzij Toon (hoofd technische staff, materiaalman en hoofd vervoer) het tweede stuk van de heuvels weer zonder tas. Wat wordt er goed voor ons gezorgd!

Dag 20: van Tolkamer naar Leuth

Hallo allemaal!

De kamer was wat warm vannacht, dus even wat minder geslapen. Wel konden we naar de geluiden van regen luisteren, met ook een donderklapje er bij. Heerlijk rustgevend. Na een ontbijt en nog wat knuffels met Blue konden we gaan. De dag begon vroeg want onze gastvrouw moest werken dus al rond 08:00 waren we in Tolkamer.

Door Tolkamer zelf liepen we langs de rivier en wat scheepswerven richting de pont. Een stukje over de uiterwaarden tussen de koetjes door en over het fietspad naar de kade. Door de droogte was het een gele woestenij. Het pontje vertrok voor onze neus en dus moesten we 55 minuten wachten. Tijd voor wat knuffels met de hondjes die ons warm hielden. De zon scheen nog niet en de wind was nog wat fris. De pont hebben ze heel erg stoer getrotseerd!

Aan de andere kant van het water in Millingen a/d Rijn gingen we even wat drinken. Daar liepen ook een adoptiehond rond in het restaurant en we kletsten met de eigenaresse over de honden en ze gaf ons nog tips in onze zoektocht naar hond #3. Twix mocht ook loslopen daar en voelde zich de koning te rijk. Hij kreeg snoepjes en scharrelde rond op zoek naar kruimeltjes. Ook toen ik van het toilet kwam stond hij daar op eens weer, te kijken wat ik deed. Blue vond het iets spannender en bleef bij de tafel.

Daarna liepen we door Millingen over landwegen en langs de polders en akkers richting Leuth. De knollenvelden waren hier door de droogte keihard geworden dus de ondergrond was hobbelig. In Leuth werden wij opgewacht door goede vriendin Annelies met hond Wolf, compleet met spandoek en gejuich. Dat is nog eens een ontvangst! We gingen wat drinken en bijkletsen bij de Molen en werden weer bij de Spar afgezet. We vinden het ontzettend leuk dat jullie zo met ons meeleven en lezen ook de reacties op de blogs met veel plezier!

Daarna liepen we naar het gastadres, een super leuke boerderij waar we wederom in een (nu wat grotere) caravan slapen. De boerderij heeft wen veldje met allemaal geadopteerde en aangewaaide dieren: kippen, geiten en konijnen. Dat is voor ons ook zeker de droom voor later! Na hun buikje vol gegeten te hebben gingen de honden in coma slapen en dat doen ze waarschijnlijk tot morgenochtend. De afgelopen dagen waren prikkelrijk en ze hebben tussendoor minder geslapen. Nu even bijtanken en wij ook ;)

Dag 19: van Braamt naar Tolkamer

Hallo allemaal!

Ik lag vanochtend in bed en ik denk wat hoor ik nu? Jawel hoor, regen! Hier is niet veel gevallen maar wel genoeg om de zandpaden wat minder stoffig en mul te maken, heel fijn! Na een fijn ontbijtje gingen we op pad, de heuvels op!

We liepen door Braamt, een typisch Nederlands dorp, en we liepen al snel richting de bossen en dus de heuvels. 5 heuvels hadden we deze dag, met als hoogste een van ongeveer 100 meter. De bossen waren gelukkig wel iets koeler maar met deze temperaturen was het zeker pittig. Gelukkig hadden we vandaag alleen een dagrugzakje mee. De bossen waren echt prachtig en in het zand zagen we een hoop verse wildsporen. Oftewel: Twix en Blue waren een groot deel van de tijd 'aan'. Je loopt deze etappe een klein stuk in Duitsland en daar lag ook de laatste en tevens hoogste heuvel. Daar had je een prachtig uitzicht over de omgeving. Na deze heuvels en bossen loop je naar beneden en vervolgens loop je op een weg, gelukkig onder de bomen. Daar kwamen we uiteindelijk een leuk uutbloashuuske tegen vlakbij Spijk met een waterpomp. Tevens de enige stop tot het eindpunt. Gelukkig hadden we ons eigen lunchpakketje mee!

In Spijk loop je eigenlijk door het dorpje heen richting de dijk. We hadden een leuk gesprek met een man met twee fox terriër mix hondjes. Het grappige was dat de oudste echt super veel op Twix leek en de jongere pup had zo een dochter van Blue kunnen zijn. We kregen zelfs een flesje water mee, echt super lief! In de kerk/parochiehuis konden we nog even een plasje doen, waar je al wachtend op de ander kon luisteren naar de bingogetallen. Dat was een heerlijk kneuterig moment.

Daarna liepen we over de dijk richting Spijk. Dit was echt een poep stuk van de route. Er was gelukkig wat wind maar we liepen met de honden in de zon, op het asfalt (gelukkig rood asfalt.) We liepen in één ruk door naar een schaduwplek halverwege waar we de honden konden laten uitpuffen en water konden geven. We waren dus erg blij dat we uiteindelijk bij het terras in Tolkamer waren. Daar werden we begroet door 4 Duitsers op het terras 'windhunde, windhunde!' Wijzend naar Blue. In tegenstelling tot aan de kust werden deze gasten gewoon in het Nederlands aangesproken, wij vonden het hilarisch en ook wel stoer.

We werden opgehaald en bij het adres in de watten gelegd. We hebben heerlijk gegeten en gekletst. Blue voelde zich hier heel fijn en ging zelfs tegen de gastvrouw aan op de bank liggen! Dan moet iemand wel heel bijzonder zijn. Morgen hebben we een rustig dagje en gaan we met de pont de rivier over. Even bijkomen :)

Dag 18: van Zelhem naar Braamt

Hallo allemaal!

Al vroeg vielen we in slaap, Twix en Blue waren bij ons op de kamer. Rond 05:00 vond Twix het wel tijd om op te staan, wij dachten daar toch net iets anders over. Gelukkig ging hij mokkend weer liggen. Na een fijn ontbijt konden we weer op pad.

De afgelopen 2 dagen was de route bijzonder karig gemarkeerd en moesten we echt de online kaart er bij houden om af en toe de weg te vinden. Over de inmiddels bekende en geliefde achterhoekse paden liepen wij langzaam richting wat bossen en landgoed Slangenburg met het Koetshuis waar wij vorstelijk wat dronken. En verrassend genoeg was dat nog steeds goedkoper dan het inmiddels infameuze plekje in Vorden. Steffi en Twix namen een stuk bus vanwege de hitte (inmiddels hadden we al bijna 6 gelopen) Zelfs met koelband aan was dit een pittige dag voor Twix.

Cas en Blue zwaaiden Steffi en Twix voor even vaarwel en vervolgden onze tocht in 32 graden door de drukke doorgaande weg over te steken. Daar liepen we lang door bomen hagen over krappe zandpaden en later over bredere zandpaden alvorens we onder de A18 gingen.

Vervolgens liepen we een tijdje over 60 wegen. Het onaangenaamste gedeelte van de tocht kwam toen we eenmaal Gaarderen aan onze linkerzijde hadden en de Rekhemseweg overstaken om op de Hulleweg te komen. Laatstgenoemde weg is een zeer zanderige weg waar nog het nodige (bestemmings)verkeer op actief is, dat zeer veel stof deed opwaaien.

Nog kilometers later en bij het schrijven van dit verslag, is het zand merkbaar bij de tanden en in de neus. Aan het einde van dit zandpand nog kort op de Rijksweg gelopen, waarna we rechtsaf sloegen om bij de waterzuiveringsinstallatie uit te komen. Dat leverde prachtige plaatjes op, en met name het vlonderpad (of: knuppelpad) was aangenaam (daar ontbrak het op het Pieterpad sowieso vooralsnog aan). Het slot van de etappe was grotendeels over asfalt en deels langs sloten en weides met koeien door het lange gras. Voor beide gold: weinig wind, een brandende zon en vrijwel geen schaduw. Het beetje schaduw dat we vonden, bood een fijn rust plekje voor verkoeling en wat drinken. Het had echter wel iets; een soort beproeving voor hond en mens. Hier kwam de gang weer samen en het laatste gedeelte van de route naar het gastadres (dat vlak aan de route lag) liepen we weer samen.

Het adres zelf is bij een melkveehouderij, dus volop koeien hier. En wat bleek, de gasten van gisteren kwamen ook uit Ham!! We kletsen gezellig wat met de andere gast hier uit het mooie Esteren, waarna we konden aanschuiven voor een lekkere maaltijd.

Morgen op naar Tolkamer; we komen al in de buurt van bekend terrein. Het wordt een pittige dag (zowel qua temperatuur als etappe) maar gelukkig kunnen wij verwende snotapen zonder tas lopen. Wij gaan de Montferland uitdaging aan!

Dag 17: van Linde naar Zelhem

Hallo allemaal!

We werden rustig wakker, de honden lagen ook lekker op de speciaal voor hun weggelegde kussens. Na een lekker ontbijtje vertrokken we een beetje op tijd, want het was warm vandaag.

We liepen vandaag weer veel over zandwegen met bomen, het was een best mooie wandeling vandaag. Langs een leuke molen waar een stopplek was liepen we weer de bossen in. Heerlijk wandelen in de schaduw, met ook hier mooie brede paden. Waarschijnlijk is dit ook een prachtig gebied in de herfst. Na het bos liepen we een stuk over het platteland, langs de gortdroge maïs. Daarna liepen we over een boerenbedrijf, langs de schuren over de weides. Echt heel erg leuk, dat zijn de leuke pareltjes van het Pieterpad.

Een mooi plekje om even af te koelen voor de honden. Daarna was het even afzien in de zon terwijl we Zelhem binnen liepen. Een gezellig achterhoeks dorpje met wat fijne voorzieningen. We logeren bij een gezellig gastadres met echt een fan-tas-tisch bed. Dat ik nog niet in slaap gevallen ben is een wonder.

Blue doet het verrassend goed in de hitte, Twix heeft het wat lastiger. Door de nu wat korter wordende dagen begint hij nu al zijn wintervacht te ontwikkelen. Niet heel handig. Het was redelijk rustig vandaag, waarschijnlijk weinig mensen die deze etappe lopen. Morgen nog even een dagje afzien, maar deze week zullen we waarschijnlijk toch echt onze eerste regen krijgen. Hebben we onze regenjassen toch niet voor niets meegenomen.